Transformatietijdperk door Julia

Transformatietijdperk

De roep

Ben je uit balans? Dan leid je waarschijnlijk een leven waarvan je denkt dat het bij je past. In werkelijkheid voel je je uitgeput en gefrustreerd. Je doet niet het werk wat je echt leuk vindt en je verspilt eigenlijk je energie aan dingen en mensen die niet goed voor je zijn. Je ervaart voortdurend een strijd in jezelf tussen wat je vindt dat je moet doen en datgene wat je graag zou willen doen: je diepste verlangen volgen.

Je diepste verlangen volgen

Hoe kun je dit diepste verlangen -de stem van je ziel- ervaren? Vaak gebeurt dit via gevoelens. Je merkt bijvoorbeeld dat je steeds minder zin hebt in je werk of dat de manier waarop gewerkt wordt je tegenstaat. Je ervaart mogelijk zinloosheid in je leven. Je hebt een gevoel van gemis of leegte. Een ervaring van niet gelukkig zijn, alhoewel je een relatie, kinderen een huis en een auto hebt. Dus….die leegte is een roep van je ziel. Die geeft aan dat je niet op je authentieke pad zit. Dit vraagt om contact naar binnen, vraagt om inkeer, meditatie, stilte, met jezelf alleen zijn. Anders gaat deze stem verloren in het tumult en in je aanpassing aan de gewoontes van alledag. Als je door naar binnen te gaan alles ‘weegt’, dan zal je de roep van je ziel serieus willen nemen. Dan kom je erachter dat je andere ideeën hebt over je werk of relatie of over de verhouding met je ouders.

Geconfronteerd met oerangst

Jezelf tot groei brengen betekent je echte verlangen volgen. Maar juist in die beweging komt er dan angst op. Angst om uitgestoten te worden door de groep, partner, vrienden of ouders die je veiligheid bieden. Je was immers altijd zo aardig, zo meegaand en jezelf wegcijferend voor die ander(en). En nu, door je eigen verlangen te willen volgen, door je behoefte aan zelfontwikkeling in essentie uit te spreken, krijg je naar je toe: ‘waarom doe je zo moeilijk’, waarom breng je de samenhang van de groep of relatie in gevaar? Je wordt dan in essentie geconfronteerd met je eigen aanname dat je zonder de groep, zonder die ander(en) niet zult overleven. Je wordt door je verlangen te willen volgen geconfronteerd met je eigen inprenting van een oerangst.

De stem van resonantie volgen

Toch, in deze maatschappij zijn we als individu niet (meer) van een enkele stam of groep afhankelijk. We kunnen ons in dit tijdsgewricht desgewenst telkens bij andere groepen gelijkgestemden aansluiten. Als we leegte ervaren bij de groep waar we bij horen, kunnen we op zoek gaan naar anderen en daarbij de stem van de resonantie volgen. Als we bij anderen ‘gelijkgestemden’ wezenlijk contact voelen, dan kunnen we de angst dempen om uit de aanvankelijke groep of relatie uitgestoten te worden. In dat nieuwe als wezenlijk ervaren contact op dezelfde golflengte, kunnen we ons diepste zelf, het diepste verlangen om jezelf te zijn, weerspiegeld zien. Op zo’n manier je verlangen volgen voelt als persoonlijke groei.

Van lijden naar laten leiden

Veel talenten in mensen komen in deze tijd niet (volledig) tot ontwikkeling, omdat betrokkenen daarin niet gezien worden/zijn. Als je je daarin schikt, dan kun je niet ‘geven’ en kun je je kracht onvoldoende ontwikkelen om in deze maatschappij op een positieve manier je steentje bij te dragen. Je leeft dan als het ware in het duister. Er komt geen licht op wat je zou kunnen brengen. Het gevolg is dat je innerlijk lijdt. Transformatie is dat je hier licht op werpt en je innerlijk laat leiden door wat je vanuit je eigenheid en kracht komt brengen. Daarvoor moet je durven om de groep, de anderen, de ogen van je ouders los te laten en in je eigen individualiteit, in je eigen authentieke ‘zelf’ of anders gezegd: op je ‘eigen rots’ te gaan staan.